Last wish – आखरी इच्छा

कागा सब तन खाईयोचुन चुन के खाईयो मांसपर दो आँखे मत खाईयोमुझे पिया मिलन की आंस Crow, eat my (fallen) body. Kill all the meat with a toe. But do not eat my eyes. Because I am (still in this state) hoping to see the beloved ( God).

दो नैन ( two eyes)

दो नैन तेरे दो नैर मेरेदो दो मिलकर चार हुवेये अपनी अपनी किस्मत हैदो जीत गयेदो हार गये Two eyes yoursTwo eyes mineIt's your own luckTwo winsTwo lost two eyes yours

” पडकी विहीर “

"माझ्या कविता" : Sanjay Ronghe

कान अधीर
डोळे भिरभिर ।
श्वास थांबले
सुटला धीर ।
शब्द सुचेना
मन अस्थिर ।
सांज ढळली
झाला उशीर ।
रात किडेही
करती किरकिर ।
काळोखात ती
पडकी विहीर ।
कुणी हसले
सुटले तिर ।
स्वप्न सरले
मिटली लकीर ।
Sanjay R.

View original post

Shivalik Streams Going Going……..?

This is a disturbing depiction of the state of rivers in Punjab, Haryana. Of course, we are not doing anything differently in Maharastara .

SANDRP

Several streams of Ghaggar and Sutlej river basins originate from Shivalik foothills lying in Haryana, Punjab state and Chandigarh union territory.  These rivulets along with main rivers have been facing threat from ever increasing industrial effluents and sewage loads. Moreover the degradation of catchment has transformed them from perennial to seasonal rivers.

Here is a short pictorial report showing pathetic situation of Markanda, Tangri, Sukhna, Kaushalaya and Patiala Ki Rao streams feeding Ghaggar and Sirsa river (a tributary of Sutlej) which over past few decades are abused as dumping ground of untreated industrial and domestic waste. At the same time there are revival hopes, if sincere restoration efforts are made.

View original post 1,308 more words

दोस्त

चाहे जितने दुश्मन बना लो मगर चार दोस्त संभलके रखो आखरी दिन काम आयेंगे

गम-ए-रोजगार

बेफिक्र रहो, खुश रहो, गम-ए-इश्क मिले ना मिले, गम-ए-रोजगार जरूर मिलेगा तुम्हे

अहमदनगर वेध २०१९

उत्तम उपक्रम

VEDH गुजगोष्टी

सप्टेंबर पासूनच वेधचे वेध सुरु होतात. यावर्षी सप्टेंबरमध्ये नाशिकचा वेध संपन्न झाला आणि काल रविवारी १७ नोव्हेंबरला अहमदनगरचा वेध संपन्न झाला. नेहमीसारखी या रविवारची पहाट आळसावलेली नव्हती. पहाटे साडेचारला उठलो कारण रात्री पासूनच वेध लागले होते अहमदनगर वेधचे ! सुनील बरोबर साडेपाचला गाडी घेऊन दारात हजर झाला आणि मग डॉक्टरांना (आनंद नाडकर्णी) घेण्यासाठी पत्रकार नगरमधील बाबाच्या (अनिल अवचट) घरी, तेथून प्रवास सुरु झाला नगरच्या दिशेने. वाटेत गप्पा –टप्पा सुरु असतात, ७ -७.१५ ची वेळ- डॉक्टर सुनीलला एका हॉटेलकडे गाडी वळवण्यास सांगतात. डॉक्टर मला माहिती देतात, कानिफनाथची (हॉटेल) मिसळ तात्यांना (सदाशिव अमरापूरकर) फार आवडायची. आम्ही अनेक वेळा येथे थांबतो. अर्थातच मिसळीवर ताव मारला व पुढे नगरकडे प्रस्थान ठेवले. ८.३० ला नगरच्या ‘माउली’ सभागृहावर पोहोचलो. आत रीमा अमरापूरकर,केतकी व सायली अमरापूरकर यांची स्टेज, लाईट्स, ध्वनी व्यवस्था यांची पहाणी व सूचना देणे सुरु होते.

९ वाजले आणि प्रेक्षागृह विद्यार्थ्यांनी भरून गेले. जवळ जवळ ६०० विद्यार्थी वेधसाठी शालेय युनिफाॅर्म मध्ये उपस्थित झाले. आणि ९.१५…

View original post 458 more words

किशोरची ‘किरणं’ वेध कट्टयावर !

वेगळ्या व्यक्तिमत्वाची ओळख करून देणारा वेध

VEDH गुजगोष्टी

पुणे वेध कट्टयावरची सायंकाळ काल चांगलीच रंगली. किशोर मासिकाचे संपादक किरण केंद्रे यांच्यासोबत गप्पा मारायच्या होत्या. आम्ही पोहोचताच काहीच वेळात कार्यक्रम सुरू झाला.

किरण नावाचा एक मुलगा किनवटसारख्या नक्षलवादी, मागासलेल्या भागात राहतो. अनेक वेळा निरपराध तरूणांच्या नक्षलवादी या शंकेने झालेल्या हत्याही बघतो. मध्येच काही कारणानं शिक्षण थांबतं आणि त्या वेळी तो जीप, ट्रक सह वेगवेगळी वाहनं चालवायला लागतो. तेच आपलं काम असंही काही काळ त्याला वाटायला लागतं. या काळात मारामारी, थोडीफार दादागिरी त्यानं केली आणि त्याचा परिणाम १० ते ११ केसेस त्याच्याविरोधात कोर्टात दाखल झाल्या. या सगळ्या केसेसमधून त्याची निदोर्ष मुक्तता झाली. इथून आयुष्याला एक वेगळं वळण मिळालं.

थांबलेलं शिक्षण पुन्हा सुरू झालं.
वडिलांनी दिलेला वाचनाचा वारसा, आईनं मुलासाठी ‘त्यानं खूप शिकावं’ हे बघितलेलं स्वप्न, त्याचे प्रोत्साहन देणारे शिक्षक, किनवट चा सुंदर निसर्ग आणि मिळालेले अनुभव यातून किरण खूप शिकला. अपेक्षित प्रश्नसंच विकत घेऊन द्यावा म्हणून किरणनं आपल्या आईजवळ हट्ट धरला. तिनं ती पुस्तकं दिली नाही तर मी नापास होईल…

View original post 646 more words

ज़िंदगी यूँ हुई बसर तन्हा

बज्म-ए-अफ़साना

ज़िंदगी यूँ हुई बसर तन्हा
क़ाफ़िला साथ और सफ़र तन्हा

अपने साए से चौंक जाते हैं
उम्र गुज़री है इस क़दर तन्हा

रात भर बोलते हैं सन्नाटे
रात काटे कोई किधर तन्हा

दिन गुज़रता नहीं है लोगों में
रात होती नहीं बसर तन्हा

हमने दरवाज़े तक तो देखा था
फिर ना जाने गये किधर तन्हा

-गुलज़ार

View original post

सगळंच जुनं नसतं बरं सोनं !

वाचावी अशी कविता.

गावगोष्टी

वय जसं वाढत जातं

तसं जवळचकमीदिसत

माणसाचंवेडमन

भूतकाळातरमत

म्हणूनचसांगतेबाबानो

“जुनं”तेसगळंसोनवाटत

कोणम्हणतोगेलाकाळग्रेटहोता

तोतरफक्तआठवणींचाखेळहोता

फिक्सअसतगुणोत्तर

नेहमीभल्याबुऱ्याचं

कौरवशंभर

पांडवपाच

असंचयुगानुयुगेचालायचं

आमच्याकाळीअसंनव्हतं

आमच्याकाळीतसंनव्हतं

कितीदिवसहेपुराणगाणार?

पुराणातल्यावांग्याचंभरीत

कितीदिवसखाणार?

जरागेल्याकाळाचामागोवाघेऊया

old is gold बाजूलाठेऊन

जरा”सत्य”पारखूया

हरप्पाच्याउत्खननात

लिपस्टिकजेव्हासापडते

हजारोवर्षांपूर्वीच्यामानवाबद्दल

तीकायबरम्हणते?

शृंगाराची हीआवड

सार्वकालिकआहे

पाचहजारवर्षांपूर्वीच्यापुरुषांचीसुद्धा

“बायकावेळेवरतयारहोतनाहीत”

हीचतक्रारआहे

परवाकोणीतरीम्हणाल

पूर्वीचेलोकशम्भरवर्षजगत

नव्वदीओलांडलीतरी

पाचपाचकिलोमीटरफिरत

याअशावाक्यांकडेपाहून

मेडिकलसायन्सखुदुखुदूहसत

आकडेवारीचगणितवेगळंचकाहीसांगत

चाळीसच्यावरमाणसंजगतनव्हती

रोगराईउपासमारीनेसर्रासमरतहोती

बघताबघताप्लेगचीलाटयायची

आख्खगावहोत्याचनव्हतंकरूनजायची

मगमाणसंखूपजगतहेवाक्यकुठूनआलं?

जन्मतारीखमाहितनसणं

हेचकदाचितफायद्यातपडलं

पंधराव्यावर्षीलग्नव्हायची

चाळीशीतमांडीवरनातवंडखेळायची

लोकांनावाटेआताआमचंवयझालं

बघताबघताकसंम्हातारपणआलं

लोक म्हणतात पूर्वी सगळं स्वस्त होत,

रुपयाला बारा शेर दूध होत

तरी अश्वत्थामाच्या नशिबी

का असे पिठाचीवाटी

शेकड्याच्या हिशेबात पगार

महिन्याच्या शेवटी जीव येई मेटाकुटी

बेसिकच्या चक्करमध्ये

लोकांची आयुष्य होरपळत होती

रस्त्याच्या कडेला

कुत्रीमांजरासारखी

माणसं सडत होती

उपासमारीने मरत होती

रांगा लावण्यात लोकांची जिंदगी सरत होती

रेशनसाठी रांग

दुधासाठी रांग

घड्याळासाठी रांग

गॅससाठी रांग

रेडिओसाठी रांग

फोनसाठो रांग

zomato, amazon च्या जमान्यात

खूप सोपं आहे

मागे वळून बघणं

पण खरंच होत का सोपं

तेव्हाच जगणं?

खरंच असेल निघत

भारतातून सोन्याचा धूर

पण दलितांची आणि बायकांची स्थिती

किती बरं करुण?

दलितांच्या गळ्यात थुंकण्यासाठी वाडगा होता

View original post 199 more words